Vande Mataram (Rashtriya Geet)

از Vande Mataram (خط بنگالی: বন্দে মাতরম্، دوناگری: वन्दे मातरम्، از Vande Mataram) یک شعر از 1882 رمان Anandamath Bankim چاندرا چاتوپادهیای است. هر چند، از Vande Mataram، به معنای واقعی کلمه به معنی "من تو را ستایش، مادر" ترجمه انگلیسی توسط سری Aurobindo ارائه شد به عنوان "من به تو تعظیم، مادر". آن را در بنگالی و سانسکریت نوشته شده است.

این نقش حیاتی در جنبش استقلال هند، برای اولین بار در یک زمینه سیاسی توسط رابیندرانات تاگور خوانده در 1896 جلسه کنگره ملی هند ایفا کرده است. روحانی ملی هند و فیلسوف سری Aurobindo آن را به عنوان "سرود ملی بنگال" نامیده می شود.

در سال 1950 (پس از استقلال هند)، برای اولین بار دو آیه این آهنگ را از وضعیت رسمی از "سرود ملی" جمهوری هند، متمایز از سرود ملی هند، جانا Gana مانا داده شد.