สุทิศา นาควารี
ผ่านเหตุการที่สมองเราคิดเราทำคิดสร้างสรรญสิ่งต่างๆมาอย่างโหดร้ายมากค่ะ คงลืมไม่ลงเลยค่ะเสมือนเวทีแห่งนี้ไม่มีพี่เลี้ยงเลย จริงๆ รู้ว่ามีนะแต่ไม่แน่นเหมือนของใครๆแต่ก็ทำให้หัวใจเต้นเป็นกลองเพลเลยล่ะ ตอนนี้สิความจริงที่พยายามปฏิเสธมาตลอด สิ่งที่ไม่รอดพ้นคือน้ำตา ที่เอ้อล้นออกมาอย่างไม่มีเหตุผลกับการตัดสินใจ ในทางตรงกันข้าม เราเป็นไง เราแย่ลงกว่าเดิมสิคะไม่มีใครมาเห็นคุณค่า ต่างพากันสมน้ำหน้าในทุกครั้งที่เราปฏิเสธอย่างเย็นชา ควรปล่อยให้เป็นไปตามพรหมลิขิตคงจะดีกว่านี้ อย่าฝืนเลยกับโชคชะตาที่เรามีฝ
5 คนพบว่ารีวิวนี้มีประโยชน์