Father Simulator :Family Life

Bir zamanlar, inişli çıkışlı tepelerin arasında yer alan mütevazı bir kasabada Jacob adında bir adam yaşardı. Kendini sevgili ailesinin geçimini sağlamaya adamış çalışkan bir ruhtu. Jacob'ın hikayesi bir ara sahneyle başladı: hamile bir kadın, karısı, en yeni aile üyelerinin gelişini beklerken şefkatle umudunu koruyordu.


Oyun, Jacob'ın ambulansı çağırmak için acele etmesiyle başladı, acil servisleri karısına yönlendirirken sinirleri gergindi. İlk seviye, Jacob'ın kalbi beklentiyle hızla çarparken sirenin gece boyunca çaldığı bir duygu ve gerilim kasırgasıydı.


İkinci seviyede oyuncular Jacob'ın kontrolünü ele geçirdi ve ambulansı dolambaçlı sokaklardan hastaneye doğru yönlendirdi. Yollar tehlikeliydi ama Jacob, karısının ve doğmamış çocuğunun güvenliği için her saniye çok önemli olan aracı daha hızlı hareket etmeye istekli olarak kararlılıkla yol aldı.


Üçüncü seviye, hastane koridorlarında yankılanan bir erkek çocuğun neşeli ağlamasıyla ortaya çıktı. Oğlunu ilk kez kucağına aldığında Jacob'un kalbi büyük bir mutluluk ve rahatlama ile doldu. Ailesi tamamlanmıştı ve kısa süre sonra eve geri döndüler, küçük neşe demetleri güvenli bir şekilde kollarında yuvalanmıştı.


Zaman geçti ve beş yıl sonra, artık enerjik ve meraklı bir çocuk olan çocuk, parlak gözlerle ve hararetli bir istekle Jacob'a yaklaştı: bir bisiklet. Bu basit bir arzuydu, ancak Jacob bunun oğlu için ne kadar önemli olduğunu biliyordu. Bununla birlikte, hayat amansızdı ve mali kısıtlamalar evlerini ağır bir şekilde etkiliyordu.


Zorluklardan yılmayan Jacob, her kuruşunu kurtarmak için uyku ve dinlenmeden fedakarlık ederek iş yerinde ekstra vardiyalar aldı. Bundan sonraki her seviye, Jacob'un sarsılmaz bağlılığını, oğlunun masum arzusuyla yorulmadan çalışırken yorgun ama kararlı yüzünü sokak lambalarıyla aydınlatıyordu.


Sonunda, sayısız engelin ve fedakarlığın üstesinden geldikten sonra Jacob, yanında parlak bir bisikletle oğlunun önünde gururla durdu. Oğlunun yüzündeki saf neşe, Jacob'un karşılaştığı her mücadeleye değdi. Bu sadece bir bisiklet değildi; bir babanın koşulsuz sevgisinin ve sarsılmaz bağlılığının bir kanıtıydı.


Oyun yürek ısıtan bir sahneyle sona erdi: bir baba ve oğul birlikte bisiklet sürerken, sevgi, azim ve kopmaz aile bağıyla dolu bir yolculuğa çıkarken rüzgar kahkahalarını taşıyordu.