Estamos ante proposta para a literatura galega da traduciÃģn dun texto relativamente curto e, en gran parte, inxustamente esquecido da literatura francesa, pero que se sitÚa nos albores da novela romÃĄntica, (lembremos Atala(1801) e RenÃĐ (1802) de Chateaubriand, ou Corinne(1808) de Mme de StaÃŦl) coa que comezarÃa a saga da grande novela moderna francesa do XIX. TrÃĄtase de Adolphe (1816) de Benjamin Constant. SitÚase pouco despois das obras mencionadas e so quince anos antes que do primeiro gran relato deste sÃĐculo Le Rouge et le Noir(1830), e dalgunha maneira contribÚe a explicar e a poÃąer a andar unha nova escritura moi diferente da escritura de corte clÃĄsico. O interese desta noveliÃąa esta precisamente neste carÃĄcter teÃģrico, preparatorio, precursor e renovador dos presupostos narrativos, na medida en que desbota as regras do clasicismo, aÃnda en certo modo vixentes no sÃĐculo XVIII (no caso de Voltaire, por exemplo), para dar lugar a unha narrativa mais preocupada polos problemas resultantes dos hÃĄbitos sociais e polo seu peso decisivo na conducta e na psicoloxÃa do individuo. ParÃĐcenos moi Útil que a literatura galega, que xa traduciu obras de Stendhal, Balzac e Flaubert conte tamÃĐn agora con esta aportaciÃģn. AntÃģn Figueroa Lorenzana