Monsters worden niet geboren, ze worden gemaakt.
Katya.
Na jaren in ziekenhuizen te hebben doorgebracht, kan ik eindelijk een leven leiden.
Dan laat mijn moeder me over aan de zorg van de meest adembenemende man die ik ooit heb gezien.
Hij is als de belichaming van de Dood, een Griekse tragedie die op zich laat wachten.
Kan ik door de duisternis heen breken die hem in zijn greep heeft?
Kristoff.
Mijn ziel is zwart als teer.
Ik ben een koelbloedige moordenaar, de leider van mijn eigen Bratva.
Welke weldenkende moeder zou een tienerdochter nu bij mij achterlaten?
Een wanhopige, die bereid is om een deal met de duivel te sluiten.