Hij blijft maar naar me verwijzen als zijn vrouw, ook al herinner ik me niets van onze trouwdag.
Hij heeft gezegd dat hij me nooit in de steek zal laten. Nooit ofte nimmer.
Ik ben erin geslaagd hem zijn ontrouw uit het verleden te vergeven. Maar ik betwijfel of me dat een tweede keer zal lukken.
Maar hij laat me weinig keus.