Książka ta jest ostatnią z serii czterech ksiąg poświęconych proroctwu. Ten tom dotyczy często pomijanych mniejszych proroków. W rzeczywistości zawierają one bardzo ciekawe informacje o wydarzeniach, które miały miejsce po ich czasie i wydarzeniach, które będą jeszcze w naszej przyszłości. Amos, Ozeasz, Micheasz i Nahum pisali w VIII i VII wieku przed Chrystusem [przed Chrystusem] o nadchodzącym sądzie. Joel, Jonasz, Sofoniasz i Habakuk pisali w IX-VII wieku p.n.e. o wierze i pokucie. Aggeusz, Zachariasz i Malachiasz pisali w VIII i VII wieku p.n.e. Służba Aggeusza polegała na karaniu powracających wygnańców za opóźnienia w odbudowie Świątyni i zachęcaniu ich do zabrania się do pracy. Zachariasz przepowiedział drugie przyjście Chrystusa, Jego panowanie, Jego kapłaństwo, Jego królewskość i nie tylko. Malachiasz jest ostatnim prorokiem z ostatnim przesłaniem Starego Testamentu. Zawiera nadzieję zawartą w proroctwie dotyczącym posługi Jana Chrzciciela. Seria ta zawarta jest w czterech książkach. Przy ustalaniu znaczenia konkretnego fragmentu należy wziąć pod uwagę cały zakres proroctwa. Dlatego przeczytanie wszystkich czterech ksiąg znacznie poprawi zrozumienie. Tom ten zawiera dodatkowy rozdział — Apokalipsę.