Speech Techniques: تکنیکهای سخنرانی

چندین سال پیش من به یک سخنرانی عمومی فرستاده شدم و متاسفانه اشتباه کردم و دعوت را پذیرفتم. به عنوان یک دانش‎آموز به شدت درباره این رویداد هول داشتم و هر شب خواب می‎دیدم که در زمان سخنرانی هیچ مطلبی به خاطرم نمی‎آید.

سه روز قبل از سخنرانیم هر چقدر تلاش می‎نمودم و هر چقدر تمرین می‎کردم فایده‎ای نداشت و وقتی می‎خواستم شروع به صحبت کردن نمایم، نفسم می‎گرفت، اما عاقبت روز مقرر فرا رسید و هیچ اتفاق بدی نیفتاد، تا اینکه نظرات برخی از حاضرین در جلسه به من انتقال یافت، اکثر افراد به من گفته بودند:

انقدر نگرانی نیاز نیست، به نظر می‎رسید تو هر جمله را به خاطر استرس زیادی که داشتی با دقت به حافظه سپرده بودی و همین موضوع سبب می‎شد در حین صحبت‎هایت بسیار مصنوعی و حتی شبیه یک عروسک خیمه شب بازی به نظر بیایی. رفتارت بسیار ماشینی بود و شبیه یک گوینده اخبار شده بودی که خبرها را از روی نمایشگر مقابلش می‎خواند.

جالب است بدانید در طول یک سال و نیم گذشته من در حدود ۱۰۰ سخنرانی و ارائه داشته‎ام و اوضاع برای من به شکل قابل توجهی تغییر کرده است.

هنوز هم پیش از برخی از این سخنرانی‎های عمومی قدری دچار اضطراب می‎شوم؛ ولی واقعیت این است که آنها بدل به یکی از کارهای روزمره‎ی مورد علاقه‎ام گشته‎اند. از همین رو و در ادامه قصد دارم پنج راه حلی که سبب کاهش نگرانی من از عمل سخنرانی و ارائه شده‎اند را با شما در میان بگذارم.

۱- سعی نکنید خود را آرام نمایید

در یک پژوهش تحقیقاتی پرفسور دانشگاه هاروارد الیسون وود بروکس از افراد مختلف درخواست نمود تا در مورد اینکه چه عواملی آنها را بدل به یک همکار خوب می‎نماید، در جمع‎های عمومی مرتبط به محل کارشان سخنرانی نمایند. از حاضران در این تحقیق در حین سخنرانی فیلمبرداری ویدئویی می‎شد و سپس این ویدئوها توسط یک کمیته‎ی معین مورد بررسی قرار می‎گرفتند.

بیش از ۹۰ درصد از سخنرانان بر این باور بودند بهترین استراتژی پیش از سخنرانی تلاش بری حفظ خونسردی است، ولی این تلاش آنها ثمره‎ای نداشت. از دید کسانی که سخنرانی‎ها را مورد ارزیابی قرار می‎دادند تقریباً همه‎ی افرادی که تلاش نموده بودند تا آرامش خود را حفظ کنند ارائه‎ای فاقد اعتماد به نفس داشتند، که متقاعد کننده برای حضار نبود.

به جای تلاش برای آرام کردن خود بهتر است این باور را به وجود بیاورید که در مورد اتفاق پیش رو هیجان زده و خوشحال هستید. شاید بپرسید چطور چنین استراتژی می‎تواند موثر باشد؟ از نظر فیزیولوژیکی ما دارای دو سیستم متفاوت هستیم، یک سیستم پیشران و یک سیستم متوقف کننده.

سوزان کین یکی از افرادی که توانسته است به فوبیای خود در رابطه با ترس از سخنرانی‎های عمومی غلبه نماید و یک سخنرانی بسیار موفق در رابطه با کتابش که راجع به توانایی‎های افراد درون گرا است در TED Talk داشته، در همین رابطه می‎گوید سیستم پیشران بدن انسان، وی را هیجان زده و مشتاق به انجام امور می‎کند، در حالی‎که سیستم متوقف کننده وی را محتاط و منزوی می‎نماید.

کین معتقد است با تلاش برای آرام کردن خود سعی خواهید کرد تا سیستم متوقف کننده‎ی خود را از کار بیندازید و سیستم پیشران خود را فعال کنید.

 اضطراب یک احساس بسیار ناخوشایند محسوب می‎گردد و از بین بردن آن به شکلی بسیار سریع و از طریق تلقین، تقریباً غیرممکن است، ولی می‎توان این احساس را بدل به یک حس دیگر مانند هیجان کرد و در اصل جنس آن را تغییر داد.

او می‎گوید وقتی در مورد یک سخنرانی دچار اضطراب می‎شوم، سعی نمی‎کنم با این احساس مقابله نمایم؛ بلکه تلاشم را بر این می‎گذارم تا بر روی دلایلی تمرکز کنم که سبب می‎شوند اضطراب بدل به هیجان گردد. مثلاً به خودم یادآور می‎شوم من قرار است پیغامی را به دیگران انتقال دهم که دارای اهمیت بسیار زیادی برای شخص خودم بوده و این حس اضطراب من را بدل به هیجانی بالقوه می‎نماید.

من از به چالش کشیدن مخاطبانم، تغییر پدید آوردن در بینش آنها و البته سرگرم کردنشان لذت می‎برم و با یادآوری این موارد به خودم معمولاً بسیار سریع سر شوق می‎آیم. با افزایش این تفکرات مثبت در من خود به خود اضطراب از بین می‎رود.

۲- در مقابل مخاطبان واقعی به تمرین بپردازید

در ابتدا من به تنهایی به تمرین سخنرانی‎هایم می‎پرداختم، تا اینکه تحقیقی از یکی از اساتید سابق استنفورد با نام Robert Zajonc را مشاهده نمودم که در آن وی نتیجه‎گیری کرده بود حضور سایر افراد سبب افزایش تمرکز و هوشیاری ما می‎شود.

اگر به تنهایی به تمرین بپردازید، نمی‎توانید این موارد را در خود تقویت نمایید. به جرات می‎توانم بگویم پس از چند بار تمرین در برابر یک جمع کوچک نتیجه‎ی سخنرانی من به مراتب بهتر شد.

وقتی در مقابل جمعی بزرگ سخنرانی می‎کنید، چهره‎ها در مقابل چشمان شما محو می‎شوند و ارتباط چشمی نیز تا حدی از بین می‎رود ولی در حین صحبت کردن در برابر جمعی کوچک به وضوح می‎توانید واکنش‎های چهره‎ی آنها را در مقابل گفته‎های خود مشاهده نمایید.

این امر سبب می‎شود شما حداکثر استرس ممکن را پیش از تجربه‎ی اصلی خود حس کرده و برای مراسم نهایی به بهترین شکل ممکن آماده شوید. سوزان کین می‎گوید من پیش از سخنرانی اصلیم در TED در مقابل جمعی ۲۰ نفره به تمرین می‎پرداختم و این یکی از عوامل بزرگ موفقیتم در رویداد TED محسوب می‎شود.