关于此电子书
'Primo Levi is een geniaal schrijver.' Louis Theroux in de Volkskrant
Een overlevende van Auschwitz en de holocaust richt zich met zijn woorden tot ons allemaal
Als verzetsstrijder trok Primo Levi in 1943 de bergen in, maar hij werd al na enkele maanden gepakt en naar Auschwitz gedeporteerd. Als een van de weinigen keerde hij terug en schreef, aanvankelijk uit een chaotische, blinde drang, Is dit een mens, dat terecht als een van de klassieke getuigenissen over de Jodenvervolging wordt beschouwd.
Zestien jaar later volgde Het respijt: de afstand in tijd heeft duidelijk de heftigheid van de emoties getemd en ruimte gemaakt voor een met zichtbaar plezier gehanteerd schrijverschap. In Het respijt beschrijft Primo Levi zijn thuisreis in de zomer en herfst van 1945, een absurde zwerftocht door Polen, Oekraïne, Wit-Rusland, Roemenië en Oostenrijk. Het is een tijd van respijt, vol explosieve levenslust en bizarre ontmoetingen en avonturen; een precair bestand tussen leven en dood.
Is dit een mens en Het respijt zijn twee aangrijpende literaire klassiekers over de verschrikkingen van de oorlog, die de lezer niet snel los zullen laten.
De pers over Is dit een mens en Het respijt
'Zelden heb ik zo indringend de kunst en de zin van het leven gedemonstreerd gezien.' De Groene Amsterdammer
‘Wat Primo Levi kon, was de afgrijselijkste en grootste misdaad in de moderne geschiedenis, de Holocaust, van binnenuit zo beschrijven, dat hij recht doet aan de complexiteit ervan. Hij heeft de morele autoriteit om dat te doen, hij is een geniaal schrijver en hij heeft het zelf meegemaakt.’ Louis Theroux in de Volkskrant
‘Er zijn weinig boeken die me zo geraakt hebben, het is indrukwekkend en ongelooflijk. Door dit boek ben ik toch anders om me heen gaan kijken. Beschaving is maar een dun laagje en dat geldt voor iedereen. Dit boek blijft actueel.’ Carola Schouten
‘Een van de meest indrukwekkende getuigenissen van het leven in het naziconcentratiekamp Auschwitz.’ Nederlands Dagblad
Een overlevende van Auschwitz en de holocaust richt zich met zijn woorden tot ons allemaal
Als verzetsstrijder trok Primo Levi in 1943 de bergen in, maar hij werd al na enkele maanden gepakt en naar Auschwitz gedeporteerd. Als een van de weinigen keerde hij terug en schreef, aanvankelijk uit een chaotische, blinde drang, Is dit een mens, dat terecht als een van de klassieke getuigenissen over de Jodenvervolging wordt beschouwd.
Zestien jaar later volgde Het respijt: de afstand in tijd heeft duidelijk de heftigheid van de emoties getemd en ruimte gemaakt voor een met zichtbaar plezier gehanteerd schrijverschap. In Het respijt beschrijft Primo Levi zijn thuisreis in de zomer en herfst van 1945, een absurde zwerftocht door Polen, Oekraïne, Wit-Rusland, Roemenië en Oostenrijk. Het is een tijd van respijt, vol explosieve levenslust en bizarre ontmoetingen en avonturen; een precair bestand tussen leven en dood.
Is dit een mens en Het respijt zijn twee aangrijpende literaire klassiekers over de verschrikkingen van de oorlog, die de lezer niet snel los zullen laten.
De pers over Is dit een mens en Het respijt
'Zelden heb ik zo indringend de kunst en de zin van het leven gedemonstreerd gezien.' De Groene Amsterdammer
‘Wat Primo Levi kon, was de afgrijselijkste en grootste misdaad in de moderne geschiedenis, de Holocaust, van binnenuit zo beschrijven, dat hij recht doet aan de complexiteit ervan. Hij heeft de morele autoriteit om dat te doen, hij is een geniaal schrijver en hij heeft het zelf meegemaakt.’ Louis Theroux in de Volkskrant
‘Er zijn weinig boeken die me zo geraakt hebben, het is indrukwekkend en ongelooflijk. Door dit boek ben ik toch anders om me heen gaan kijken. Beschaving is maar een dun laagje en dat geldt voor iedereen. Dit boek blijft actueel.’ Carola Schouten
‘Een van de meest indrukwekkende getuigenissen van het leven in het naziconcentratiekamp Auschwitz.’ Nederlands Dagblad
为此电子书评分
欢迎向我们提供反馈意见。
如何阅读
智能手机和平板电脑
笔记本电脑和台式机
您可以使用计算机的网络浏览器聆听您在 Google Play 购买的有声读物。
电子阅读器和其他设备
如果要在 Kobo 电子阅读器等电子墨水屏设备上阅读，您需要下载一个文件，并将其传输到相应设备上。若要将文件传输到受支持的电子阅读器上，请按帮助中心内的详细说明操作。
