Goethe 28 Ağustos 1749’da Frankfurt-am-Main’de doğdu. Babası bir tüzeci ve imparatorluk danışmanıydı. 16 yaşına dek evde eğitim gördü ve İncil’i ve klasikleri tanıdı, İtalyanca, İbranice, İngilizce, resim ve çizim öğrendi. 1765’te Leipzig Üniversitesinde tüze eğitimi için hazırlığa başladıysa da ilgisi yazın alanına yönelikti. Tüze eğitimini 1771’de Strasbourg’da tamamladı. Orada Herder ile tanıştı. O günlerin ürünü olan Götz von Berlichingen (1773) on altıncı yüzyıl hırsız-şovalyesi üzerine bir tiyatro oyunuydu, ve “Sanki bir uyurgezer tarafından” dört haftada yazılan Genç Werther’in Acıları (1774) ile birlikte Sturm und Drang (Fırtına ve Gerilim) olarak bilinen yazınsal devimi başlattı. 1775’ten sonra Dük Karl August’un çağrısı üzerine Weimar sarayına yerleşti ve yaşamının sonuna dek orada kaldı. 10 yıl boyunca devlet görevleri ile ilgilendi. 1782’de soyluluk düzeyine yükseltildi. Bilime ilgisi bu dönemde yeniden dirildi. Anatomi, botanik ve optik üzerine çalıştı. 1786’da devlet görevlerini “korkunç bir hastalık” olarak görmeye başladı ve “yaratıcı gücümü önemli ölçüde bozdular” diye yakındı. 1786’da Möller adı altında İtalya’ya gitti ve orada 22 ay kaldı. Kendini yeniden bir sanatçı olarak yarattı, yalnızca örneğin Yunan yontuları gibi kalıcı değerde olan konularla ilgilenmeye karar verdi ve aralarında Iphigene auf Tauris, Torquato Tasso ve Egmont da olmak üzere daha önce başlamış olduğu birçok kitabın yeniden işlenmesi ve yazılması üzerinde çalıştı. 1788’de Weimar’a geri döndü ve önceki yaşamını sürdürmenin olanaksız olduğunu gördü. Weimar için yüz kızartıcı bir tutumla, Christine Vulpius adındaki genç bir fabrika işçisini evine aldı ve onunla yıllar sonra 1806’da evlendi.