Aku capai beg dan dompet lalu terus tinggalkan bilik itu. Pantas aku turun ke tingkat bawah lalu keluar dari pintu utama. Aku sarungkan kasut kulit berwarna hitam aku yang digunakan ke sekolah lalu berjalan secaraย reverse sambil badan menghadap pintu masuk rumah.
โGoodbye, hell!โ kata aku dengan macho untuk beberapa saat sebelum bontot aku terlanggar pagar rumah.
Aku lari dan lari bagaikan Kenenisa Bekele dengan beg yang serba berat. Aku rasa dengan kelajuan sederhana ini aku akan sampai stesen bas di jalan besar itu dalam masa 7 minit. Aku yakin, inilah langkah ke arah perubahan!
(Buku Fixi)