Kolejny raz Tadeusz Borowski zabiera czytelnika w miejsce, gdzie nikt nie chciaÅby trafiÄ w rzeczywistoÅci - za bramÄ obozu koncentracyjnego. Opis codziennoÅci w sytuacji permanentnego zagrożenia życia daleki jest od patosu, a nawet wspĆ³Åczucia - ofiary, gdy tylko nadarzy siÄ okazja, pÅynnie zamieniajÄ
siÄ w katĆ³w. PowÅciÄ
gliwy, rzeczowy styl autora wyklucza ocenÄ czy moralizatorstwo, prezentuje rzeczywistoÅÄ takÄ
, jaka byÅa - brutalnÄ
, bolesnÄ
, prawdziwÄ
. Pozycja obowiÄ
zkowa dla czytelnika zainteresowanego codziennoÅciÄ
wojennÄ
. Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia KolumbĆ³w, wiÄzieÅ obozĆ³w Auschwitz i Dachau. PobieraÅ naukÄ na tajnych kompletach, po czym rozpoczÄ
Å studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. ByÅ zwiÄ
zany z MariÄ
Rundo, ktĆ³ra staÅa siÄ pierwowzorem bohaterki opowiadaÅ zebranych w cykl "Pożegnanie z MariÄ
". WiÄziony na Pawiaku, niedÅugo potem trafiÅ do Auschwitz, skÄ
d zostaÅ wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a nastÄpnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wziÄ
Å Ålub z MariÄ
, wstÄ
piÅ do Polskiej Partii Robotniczej i zaangażowaÅ siÄ w aktywnÄ
dziaÅalnoÅÄ komunistycznÄ
. ZmarÅ na skutek zatrucia gazem, stÄ
d podejrzenie samobĆ³jstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na PowÄ
zkach. Przed wojnÄ
tworzyÅ poezjÄ w nurcie katastrofizmu, w swoich opowieÅciach obozowych sportretowaÅ "czÅowieka zlagrowanego".