Stefan Zweig var ein uhyre produktiv forfattar av dikt, romanar, biografiar og essay, men det er kanskje som meister i novellekunsten han har sett stĂžrst spor. Austerrikaren var hĂžgt elska alt i si levetid, og pĂ„ 1920-talet var han den mest omsette forfattaren i verda. I novellene sette den stadig reisande forfattaren ord pĂ„ kjensla av Ă„ vere undervegs. Kombinasjonen av Ăžm psykologisk innsikt og fengslande, scenisk forteljarkraft gjer at tekstane hans verkar like levande i dag som dĂ„ dei blei skrivne. Mange av dei har blitt filmatiserte. Ein av dei nyaste er The Grand Budapest Hotel (2014) som smeltar saman inspirasjon frĂ„ fleire av Zweigs verk. Sjakknovelle, den mest kjende av novellene hans, ber preg av den sĂ„re krigserfaringa etter nazistanes maktovertaking i 1933. Denne la han siste hand pĂ„ dagen fĂžr han tok livet sitt i 1942. Utvalet i denne samlinga bestĂ„r av MĂ„neskinssmauet (1922), Brev frĂ„ ei ukjend kvinne (1922), Den usynlege samlinga (1927), Uventa innfĂžring i eit handverk (1931) og Sjakknovelle (1942). Fire av dei vert her for aller fĂžrste gong gitt ut pĂ„ norsk. Omsett av kritikarroste Ăystein Vidnes, som i fjor fekk tildelt Kritikarprisen for beste omsetjing. Stefan Zweig (1881â1942) var fĂždd og oppvaksen i Wien som son til ein velstĂ„ande jĂždisk tekstilentreprenĂžr. Saman med Thomas Mann blir austerrikaren rekna som den mest lesne tysksprĂ„klege forfattaren i mellomkrigstida. Zweig var feira stort bĂ„de av publikum og kritikarar og fungerte som vegvisar og mentor for mange unge kunstnarar i samtida. Etter at nazistane tok makta i Tyskland i 1933 blei verka hans forbodne og brende pĂ„ bokbĂ„la. Zweig blei tvungen ut i eit omflakkande eksil som fĂžrte han til England, New York, Paraquay, Argentina og til slutt Brasil. Zweig sĂ„g pĂ„ seg sjĂžlv som europear som ikkje hĂžyrde til nokon nasjon. Han var ein lidenskapleg pasifist. KrigsĂ„ra, og den utbreidde nasjonalismen og anitsemitismen tok sakte knekken pĂ„ han. Saman med kona Lotte tok han livet sitt i den vesle byen PetrĂłpolis utanfor Rio i 1942.