Zoeken & scheuren: de jonge Sandberg
Max Arian
ΡΠ΅ΠΏ 2012. Β· Johannes van Kessel Publishing
Π-ΠΊΡΠΈΠ³Π°
750
Π‘ΡΡΠ°Π½ΠΈΡΠ°
reportΠΡΠ΅Π½Π΅ ΠΈ ΡΠ΅ΡΠ΅Π½Π·ΠΈΡΠ΅ Π½ΠΈΡΡ Π²Π΅ΡΠΈΡΠΈΠΊΠΎΠ²Π°Π½Π΅ Β Π‘Π°Π·Π½Π°ΡΡΠ΅ Π²ΠΈΡΠ΅
Π ΠΎΠ²ΠΎΡ Π΅-ΠΊΡΠΈΠ·ΠΈ
Meer informatie: www.jvank.nl/jongesandberg Max Arian's biografie van de jonge Sandberg (ZOEKEN & SCHEUREN - DE JONGE SANDBERG) vertelt het fascinerende verhaal van de wording van de legendarische museumdirecteur Wil Sandberg (1897- 1984). Zijn lange omzwervingen als kunstschilder-in-spe, wonderdokter, mazdaznan-priester en beeldstatisticus, zijn eerste jaren als grafisch ontwerper waarin hij moeizaam tracht een eigen stijl te vinden. Tot zn eigen verbazing vindt hij in het stoffige rariteitenkabinet dat het Stedelijk Museum in de jaren dertig nog is zijn bestemming. Maar hij doet nog veel meer. Bij het naderen van de Tweede Wereldoorlog brengt hij de Nederlandse kunstschatten in veiligheid. Tijdens de bezetting behoort hij tot de initiatiefnemers van het kunstenaarsverzet. Als een van de weinige overlevenden van de spectaculaire aanslag op het Bevolkingsregister in 1943 moet hij onderduiken. In een klein kamertje in Gennep zoekt en scheurt hij zich een weg naar zijn eigen stijl van vormgeven met zn beroemde Experimenta Typografica. Op 5 mei 1945 is hij rijp om de mythische museumdirecteur te worden, die nog altijd een belangrijke bron van inspiratie is voor het museum van de toekomst. Hij opent de deuren van het museum voor de moderne kunst, voor discussie en voor een steeds groter publiek.
ΠΡΠ΅Π½ΠΈΡΠ΅ ΠΎΠ²Ρ Π΅-ΠΊΡΠΈΠ³Ρ
ΠΠ°Π²ΠΈΡΠ΅ Π½Π°ΠΌ ΡΠ²ΠΎΡΠ΅ ΠΌΠΈΡΡΠ΅ΡΠ΅.
ΠΠ½ΡΠΎΡΠΌΠ°ΡΠΈΡΠ΅ ΠΎ ΡΠΈΡΠ°ΡΡ
ΠΠ°ΠΌΠ΅ΡΠ½ΠΈ ΡΠ΅Π»Π΅ΡΠΎΠ½ΠΈ ΠΈ ΡΠ°Π±Π»Π΅ΡΠΈ
ΠΠ½ΡΡΠ°Π»ΠΈΡΠ°ΡΡΠ΅ Π°ΠΏΠ»ΠΈΠΊΠ°ΡΠΈΡΡ Google Play ΠΊΡΠΈΠ³Π΅ Π·Π° Android ΠΈ iPad/iPhone. ΠΡΡΠΎΠΌΠ°ΡΡΠΊΠΈ ΡΠ΅ ΡΠΈΠ½Ρ
ΡΠΎΠ½ΠΈΠ·ΡΡΠ΅ ΡΠ° Π½Π°Π»ΠΎΠ³ΠΎΠΌ ΠΈ ΠΎΠΌΠΎΠ³ΡΡΠ°Π²Π° Π²Π°ΠΌ Π΄Π° ΡΠΈΡΠ°ΡΠ΅ ΠΎΠ½Π»Π°ΡΠ½ ΠΈ ΠΎΡΠ»Π°ΡΠ½ Π³Π΄Π΅ Π³ΠΎΠ΄ Π΄Π° ΡΠ΅ Π½Π°Π»Π°Π·ΠΈΡΠ΅.
ΠΠ°ΠΏΡΠΎΠΏΠΎΠ²ΠΈ ΠΈ ΡΠ°ΡΡΠ½Π°ΡΠΈ
ΠΠΎΠΆΠ΅ΡΠ΅ Π΄Π° ΡΠ»ΡΡΠ°ΡΠ΅ Π°ΡΠ΄ΠΈΠΎ-ΠΊΡΠΈΠ³Π΅ ΠΊΡΠΏΡΠ΅Π½Π΅ Π½Π° Google Play-Ρ ΠΏΠΎΠΌΠΎΡΡ Π²Π΅Π±-ΠΏΡΠ΅Π³Π»Π΅Π΄Π°ΡΠ° Π½Π° ΡΠ°ΡΡΠ½Π°ΡΡ.
Π-ΡΠΈΡΠ°ΡΠΈ ΠΈ Π΄ΡΡΠ³ΠΈ ΡΡΠ΅ΡΠ°ΡΠΈ
ΠΠ° Π±ΠΈΡΡΠ΅ ΡΠΈΡΠ°Π»ΠΈ Π½Π° ΡΡΠ΅ΡΠ°ΡΠΈΠΌΠ° ΠΊΠΎΡΠ΅ ΠΊΠΎΡΠΈΡΡΠ΅ Π΅-ΠΌΠ°ΡΡΠΈΠ»ΠΎ, ΠΊΠ°ΠΎ ΡΡΠΎ ΡΡ Kobo Π΅-ΡΠΈΡΠ°ΡΠΈ, ΡΡΠ΅Π±Π° Π΄Π° ΠΏΡΠ΅ΡΠ·ΠΌΠ΅ΡΠ΅ ΡΠ°ΡΠ» ΠΈ ΠΏΡΠ΅Π½Π΅ΡΠ΅ΡΠ΅ Π³Π° Π½Π° ΡΡΠ΅ΡΠ°Ρ. ΠΡΠ°ΡΠΈΡΠ΅ Π΄Π΅ΡΠ°ΡΠ½Π° ΡΠΏΡΡΡΡΠ²Π° ΠΈΠ· ΡΠ΅Π½ΡΡΠ° Π·Π° ΠΏΠΎΠΌΠΎΡ Π΄Π° Π±ΠΈΡΡΠ΅ ΠΏΡΠ΅Π½Π΅Π»ΠΈ ΡΠ°ΡΠ»ΠΎΠ²Π΅ Ρ ΠΏΠΎΠ΄ΡΠΆΠ°Π½Π΅ Π΅-ΡΠΈΡΠ°ΡΠ΅.
