Bardsongs is een film waarbij de onderlinge segmenten niet naadloos op elkaar aansluiten, maar waarbij wel duidelijk een gemeenschappelijke stijl aanwezig is. Het zijn stuk voor stuk volksverhalen die authentiek aanvoelen en een levensbeschouwelijk karakter delen. Toch zal het geheel niet iedereen even goed smaken, omdat sommige stukken belerend over kunnen komen. Geduld is een schone zaak bij deze film, want als geheel kabbelt Bardsongs tamelijk traag voort. Het filosofische karakter wordt daardoor echter wel goed in stand gehouden en zet zelfs aan tot nadenken over cultuurverschillen. Zoveel verschillen we uiteindelijk niet van elkaar.