Der Wille zur Macht (De wil tot macht) is een postuum gepubliceerde verzameling van Nietzsches aantekeningen en ongepubliceerde geschriften, georganiseerd door zijn zus Elisabeth Förster-Nietzsche. Hoewel Nietzsche de aantekeningen en concepten met de titel De wil tot macht heeft samengesteld, werd het niet tijdens zijn leven gepubliceerd. In plaats daarvan werd het postuum bewerkt en gepubliceerd door zijn zus, Elisabeth Förster-Nietzsche, en Peter Gast in 1901. Vanwege de enorme omvang van het document werd het in twee verschillende delen gepubliceerd. Het boek wordt vaak als controversieel beschouwd vanwege vragen over de bewerking en samenstelling door zijn zus en het team van academici die het als eerste publiceerden. Het bevat echter belangrijke inzichten in Nietzsches evoluerende gedachten over macht, creativiteit en de aard van de werkelijkheid. Het concept van de wil tot macht staat centraal in Nietzsches filosofie en komt in bijna elk van zijn grote en kleine werken voor. De wil tot macht (Wille-zur-Macht) is een soort Levenskracht die lijkt op de Logos van Heraclitus die in het Nieuwe Testament wordt genoemd en de Leibniziaanse Via Viva die in de natuurkunde van die tijd wordt gebruikt. Dit is de drijvende kracht achter alle menselijke actie en het verlangen naar zelfoverwinning, een herformulering van Schopenhauers Wil tot Leven (Wille-zum-Leben). De term Wil tot Macht, die vollediger wordt gepresenteerd in zijn notitieboeken vanaf ongeveer 1885 en informeel te vinden is in zijn jeugdessays, belichaamt een veelzijdige interpretatie van macht die de bevestiging omvat van eeuwige cycli van leven en dood en de bevestiging van individuele autonomie in het vormgeven van iemands interpretatie van het bestaan. Deze wil is verweven met de interpretatie van het leven, waar het vermogen om zelfs de meest afschuwelijke ervaringen te integreren leidt tot tragische grootheid en de aanvaarding, zelfs omarming, van het lot. De wil tot macht wordt het middel tot autonomie, waarbij het individu bevrijd wordt door de vrijheid die verkregen wordt door geïntegreerde interpretaties van het leven, inclusief goed en fout. Nietzsches idee heeft verschillende interpretaties geïnspireerd, variërend van Heideggers metafysisch onderzoek tot Foucaults discourstheorie, terwijl hedendaagse perspectieven de neiging hebben om het als minder centraal in de filosofie van Nietzsche te zien, waarbij de nadruk ligt op de kritische functie tegenover vaststaande waarheden en de rol die het speelt in het vormgeven van interpretatieve processen in plaats van als een statische machtstoestand. Dit is een nieuwe vertaling uit van dit originele Duitse manuscript uit 1884 (eerste manuscript gepubliceerd in 1901) en bevat een nieuw nawoord van de vertaler, een tijdlijn van Nietzsches leven en werk, een index met beschrijvingen van zijn kernbegrippen en samenvattingen van zijn complete oeuvre. Deze vertaling is ontworpen om de leunstoelfilosoof in staat te stellen zich te verdiepen in het werk van Nietzsche, zonder dat hij een fulltime academicus hoeft te zijn. Het taalgebruik is modern en helder, met vereenvoudigde zinsconstructies en dictie om Nietzsches complexe taal en argumenten zo toegankelijk mogelijk te maken. Deze Geannoteerde editie bevat ook extra materiaal dat het manuscript aanvult met autobiografische, historische en taalkundige context. Dit biedt de lezer een holistische kijk op deze zeer raadselachtige filosoof als zowel een inleiding als een verkenning van Nietzsches werken; van zijn algemene begrip van zijn filosofische project tot een verkenning van de diepten van zijn metafysica en unieke bijdragen. Deze editie bevat: Een nawoord van de vertaler over de geschiedenis, impact en intellectuele nalatenschap van Nietzsche Vertaalkundige aantekeningen bij het originele Duitse, Latijnse en Griekse manuscript Een index van filosofische concepten gebruikt door Nietzsche met een focus op existentialisme en fenomenologie Een chronologische lijst van Nietzsches gehele oeuvre Een gedetailleerde tijdlijn van Nietzsche's leven en werk