De Gelukkige Wetenschap, soms vertaald als De vrolijke wetenschap of De vreugdevolle wetenschap is een cruciaal werk waarin Nietzsche zijn kritiek op traditionele waarden en zijn visie op een levensbevestigende filosofie verder ontwikkelt, voorbij de pessimistische kijk op de werkelijkheid die hij van Schopenhauer had geërfd. Het boek staat bekend om zijn proclamatie van de dood van God en de uitdagingen die dit stelt aan de fundamenten van moraliteit en religie. In dit werk benadrukt Nietzsche het belang van het omarmen van onzekerheid en het creëren van eigen waarden, waarbij hij pleit voor een vreugdevolle en creatieve benadering van het leven. De Gelukkige Wetenschap valt op door de aforistische stijl en de mengeling van poëtische en filosofische elementen, die Nietzsches geloof in de onderlinge verbondenheid van kunst en filosofie weerspiegelen, en is een van de elegantste boeken van Nietzsche. De tekst werd geschreven toen hij in Genua, Italië, woonde en valt op door zijn aforistische stijl (ontleend aan Schopenhauer, die weer leende van Rabelais en Erasmus) en zijn verkenning van thema's als de bevestiging van het leven, de dood van God en eeuwige herhaling. Nietzsches concept van de gelukkige wetenschap verwijst naar een vreugdevolle en bevrijde benadering van de filosofie, één die de onzekerheid en chaos van het bestaan omarmt met een speelse en creatieve geest. Het boek bevat beroemde passages zoals De Waanzinnige, waarin de dood van God wordt verkondigd en de diepgaande implicaties van deze gebeurtenis voor de Westerse beschaving worden onderzocht. Camus zou later een afgezwakte versie van dit positivistische nihilisme creëren, allemaal gebaseerd op het pessimisme van Schopenhauer. De tekst markeert een overgang van Nietzsches eerdere, meer sceptische en kritische geschriften naar een meer bevestigende en constructieve fase van zijn filosofie. Het is een voorbode van de thema's die hij zou ontwikkelen in Thus Spoke Zarathustra, waaronder de superman en de wil tot macht. De vrolijke en provocerende toon van het werk weerspiegelt Nietzsches oproep tot een herwaardering van waarden en een nieuwe manier van denken die de traditionele morele en metafysische beperkingen overstijgt. Die fröhliche Wissenschaft werd voor het eerst gepubliceerd in Leipzig, Duitsland, in 1882 door de uitgeverij E. W. Fritzsch. Dit is een nieuwe vertaling uit van dit originele Duitse manuscript uit 1882 (eerste manuscript gepubliceerd in 1901) en bevat een nieuw nawoord van de vertaler, een tijdlijn van Nietzsches leven en werk, een index met beschrijvingen van zijn kernbegrippen en samenvattingen van zijn complete oeuvre. Dit extra materiaal vult de tekst aan om de lezer een holistisch beeld te geven van deze enigmatische filosoof. Deze vertaling is ontworpen om de leunstoelfilosoof in staat te stellen zich te verdiepen in Nietzsches werk, zonder dat hij een fulltime academicus hoeft te zijn. Het taalgebruik is modern en helder, met vereenvoudigde zinsconstructies en dictie om Nietzsches complexe taal en argumenten zo toegankelijk mogelijk te maken. Deze Geannoteerde editie bevat ook extra materiaal dat het manuscript aanvult met autobiografische, historische en taalkundige context. Dit biedt de lezer een holistische kijk op deze zeer raadselachtige filosoof als zowel een inleiding als een verkenning van Nietzsches werken; van zijn algemene begrip van zijn filosofische project tot een verkenning van de diepten van zijn metafysica en unieke bijdragen. Deze editie bevat: Een nawoord van de vertaler over de geschiedenis, impact en intellectuele nalatenschap van Nietzsche Vertaalkundige aantekeningen bij het originele Duitse, Latijnse en Griekse manuscript Een index van filosofische concepten gebruikt door Nietzsche met een focus op existentialisme en fenomenologie Een chronologische lijst van Nietzsches gehele oeuvre Een gedetailleerde tijdlijn van Nietzsches leven en werk