Dionysus Dithyrambijnen

Friedrich Nietzsche

ሜይ 2024 · De Volledige Werken van Friedrich Nietzsche መጽሐፍ 28 · Minerva Heritage Press

ኢ-መጽሐፍ

115

ገጾች

ብቁ

የተሰጡት ደረጃዎች እና ግምገማዎች የተረጋገጡ አይደሉም የበለጠ ለመረዳት

ስለዚህ ኢ-መጽሐፍ

Dionysus Dithyrambijnen is een verzameling gedichten die het dionysische aspect van het leven vieren. De Dithyramb is een oude Griekse koorhymne gewijd aan de god Dionysus, en Nietzsche gebruikt deze vorm om zijn filosofische ideeën op een lyrische manier uit te drukken. Deze dichotomie tussen dionysisch en apollinisch staat centraal in zijn theorieën over esthetiek. Deze verzameling gedichten is filosofie gehuld in de mantel van poëtische expressie, waarbij hij vaak zijn gedachten verweeft met de mythische personage van Zarathustra - een figuur waarin hij al zijn concepten van de ideale mens giet. De dithyrammen worden gekenmerkt door hun ritmische intensiteit en levendigheid, die de chaotische aard van rauwe dionysische kunst weerspiegelen. Nietzsche gebruikt poëtische taal om thema's als waarheid, wijsheid en bestaan te ontleden terwijl hij de stormachtige zeeën van het filosofische denken bevaart. Nietzsche benadrukt de rol van alle vormen van kunst - muziek, theater en poëzie - als cruciaal voor het verzachten van de pijn van het materiële bestaan. Deze gedichten zijn sterk beïnvloed door de figuur van Dionysos, de Griekse god van de wijn, extase en creatieve chaos, die Nietzsches idealen van levensbevestiging, artistieke creativiteit en het overstijgen van de conventionele moraal belichaamt. De dithyramben, traditioneel een vorm van een oude Griekse hymne die ter ere van Dionysus werd gezongen, worden door Nietzsche opnieuw verbeeld om zijn visie van een bevrijde, dionysische geest uit te drukken die zwelgt in de dynamische en vaak tumultueuze aard van het bestaan. Dionysus Dithyrambs werd postuum gepubliceerd door zijn nalatenschap in 1891. De tekst werd voor het eerst gepubliceerd in 1891 als onderdeel van Nietzsche's Works, Volume I door C.G. Naumann in Leipzig, Duitsland. De verzameling werd geredigeerd door Nietzsches zus, Elisabeth Förster-Nietzsche, die een belangrijke rol speelde bij het verzamelen en publiceren van zijn overgebleven manuscripten en aantekeningen na zijn dood in 1900. Deze nieuwe vertaling uit van het originele Duitse, Latijnse en Griekse manuscript bevat een nieuw nawoord van de vertaler, een tijdlijn van Nietzsches leven en werk, een index met beschrijvingen van zijn kernbegrippen en samenvattingen van zijn complete oeuvre. Deze vertaling is ontworpen om de leunstoelfilosoof in staat te stellen zich te verdiepen in de werken van Nietzsche, zonder dat hij een fulltime academicus hoeft te zijn. Het taalgebruik is modern en helder, met vereenvoudigde zinsconstructies en dictie om Nietzsches complexe taal en argumenten zo toegankelijk mogelijk te maken. Deze Geannoteerde editie bevat ook extra materiaal dat het manuscript aanvult met autobiografische, historische en taalkundige context. Dit biedt de lezer een holistische kijk op deze zeer raadselachtige filosoof als zowel een inleiding als een verkenning van Nietzsches werken; van zijn algemene begrip van zijn filosofische project tot een verkenning van de diepten van zijn metafysica en unieke bijdragen. Deze editie bevat: Een nawoord van de vertaler over de geschiedenis, impact en intellectuele nalatenschap van Nietzsche Vertaalkundige aantekeningen bij het originele Duitse, Latijnse en Griekse manuscript Een index van filosofische concepten gebruikt door Nietzsche met een focus op existentialisme en fenomenologie Een chronologische lijst van Nietzsches gehele oeuvre Een gedetailleerde tijdlijn van Nietzsches leven en werk

ስለደራሲው

Friedrich Nietzsche, geboren op 15 oktober 1844 in Röcken, Duitsland, was een invloedrijke filosoof, dichter en cultuurcriticus wiens denken de fundamenten van de moderne filosofie uitdaagde en hervormde. Hij bestudeerde theologie en filologie aan de Universiteit van Bonn en later in Leipzig, maar zijn verlangen naar intellectuele autonomie leidde hem naar een kritische benadering van traditionele waarden en normen. Nietzsche is vooral bekend om zijn concept van de "Übermensch" en de verklaring dat "God dood is", wat niet alleen een ontologische stelling was, maar ook een morele en existentiële oproep om nieuwe waarden te scheppen in een wereld waarin de traditionele metafysica haar gezag had verloren. Zijn werken, waaronder "Also sprach Zarathustra", "Die fröhliche Wissenschaft" en "Jenseits von Gut und Böse", verkennen thema's als de wil tot macht, de eeuwige terugkeer en de kritiek op religie en moraal. Nietzsches denken is vaak gekenmerkt door een afkeer van dogmatisme en een pleidooi voor individuele creativiteit en zelfoverwinning. Na jaren van mentale instabiliteit stierf hij op 25 augustus 1900, maar zijn ideeën blijven tot op de dag van vandaag resoneren, en hebben een blijvende invloed gehad op de existentiële filosofie, literatuur en de psychologie.