Dood met Sonop
O ovoj e-knjizi
Vir die eerste keer is die vyf vriend van die Franse Vreemdelegioen bymekaar. Teuns Stegmann, Fritz Mundt, Jack Ritchie, Podolski die Pool en Petacci die Italianer is op ’n patrollie in die magtige Sahara woestyn, toe hulle oorval word deur ’n dodelike Sahara storm. Hul kanse op oorlewing in die oop woestyn lyk bitter kraal, maar dan sien hulle twee kamele êrens heen jaag en volg hulle die kamele. Net voor die storm in alle geweld toeslaan, bereik hulle een van drie klei-hutte naby ’n onbekende oase. Wat hulle daar in die hut aantref, skok hulle tot in hul tone en plaas hulle in groot gevaar...
Die sandstorm waai die klein oase se waterbron toe en kan hulle dit nie onder die tonne sand bereik nie. Met geen water tot hulle beskikking is hulle gedoem en besluit hulle om eerder die dood daar af te wag. Maar dan daag daar skielik ’n bomwerper met soldate op en word hulle gevange geneem en na Doetra geneem. Daar word hulle in ’n ondergrondse kerker gegooi. Hulle ontdek iets baie ongewoon onder die ou strooi in die kelder, wat hulle nuwe hoop gee op ontsnapping, maar gaan hulle betyds daarvan gebruik kan maak?
Brigitte Bonnet soek steeds vergelding vir die dood van haar suster, El Karima. Sy en haar sjeik owerstes besluit dat sy die Legioenmanne in die openbaar gaan onthoof, met ’n seremoniële swaard, voor al die stamme wat daar opgedaag het vir die spesiale dag. Die manne dink so wat hulle kan om te probeer ontsnap, maar daar is geen hoop nie. Tydens die teregstelling word daar ’n skoot van nêrens af geskiet en dit veroorsaak so groot beroering, dat alles eers tydelik gestop word.
Die Legioenmanne kry hierdeur ’n guldige blaaskans. Dan daag daar ’n man by hulle in die kerker op, wat die Vreemdelegioen lank gelede ’n groot guns bewys het. Hy vertel hulle iets wat hulle vir hulle moeilik is om te glo, maar besluit tog om saam met hom te werk. Deur ongewone omstandighede kry hulle dit reg om te ontsnap en kry sommer ook dodelike gasgewere in die hande. Maar die Doelak vesting in die Atlasberge wemel van duisende Arabiere wat ernstig op soek is na hulle en dan is daar nog die bomwerper ook...
O autoru
FRANCOIS ALWYN VENTER - FA VENTER (MEIRING FOUCHE, ELSKE TE WATER, RENE STEGMANN, MARIUS DE JONG)
FA Venter is ’n Hertzog-pryswenner vir literatuur en prosa. Hy is in Hopetown gebore en gradueeer in 1938 aan die Universiteit van Stellenbosch. Die jong FA Venter se skryftalent is vroeg reeds as joernalis waarneembaar en hy skryf ʼn reeks boeke en gedigte wat die Afrikaanse leser diep raak, onder ander sy seminale werke Wit oemfaan, Die middag voel na warm as, Swart Pelgrim, Kambro-kind, Man van Ciréne en Geknelde Land.
FA Venter skryf verder avontuurverhale vir jonger lesers, onder die byname Meiring Fouchè, Elske te Water, Renè Stegmann en Marius de Jong. In sy later jare boer FA Venter in die Kenhardt-distrik en op die plaas Cirène, net buite Vredendal in die Olifantsriviervallei. Dié geëerde en gevierde skrywer bring sy laaste jare in Strand deur en ontvang ook ander belangrike toekennings vir sy werk, onder andere die Ruitertrofee van die Suid-Afrikaanse Federasie van Rapportryerskorpse, die Andrew Murray prys en ʼn ere-doktorsgraad aan die Universiteit van Port Elizabeth. Hy sterf in 1997.
Francois Alwyn Venter (27 November 1916 - 8 July 1997) was a prominent Afrikaans writer of the 20th century. His novels explored biblical religious themes or cultural identities in the South African context. He was born in Hopetown and grew up on his parents' farm in the Britstown district. He studied at theUniversity of Stellenbosch and commenced a career as journalist in 1938. For 25 years he worked as a journalist in Cape Town, Pretoria, Windhoek and Johannesburg. He also wrote popular fiction, under the pseudonyms Meiring Fouché, Elske te Water, René Stegmann and Marius de Jongh.
F.A. Venter received the Hertzog Prize for prose in 1976 for his novels Swart Pelgrim and Geknelde land. For Kambro-kind he received the ruitertrofee (equestrian trophy) of the Suid-Afrikaanse Federasie van Rapportryerskorpse in 1982. In 1981 the University of Port Elizabeth awarded him the honory degree D. Litt in recognition for his writings. In 1996 he received the Andrew Murray Prize for Literature. He was in addition a member of theMaatschappij der Nederlandse Letterkunde (a Dutch society for literature). F.A. Venter died in 1997.
(Info obtained from Wikipedia).
https://www.softcoverbooks.co.
One of my lifelong passions is writing short stories, as well as editing and republishing the works of renowned authors, ensuring that these exceptional stories are rediscovered and enjoyed by a new audience.
