Homer's Contest is een manuscript dat door Nietzsche werd opgesteld, maar pas na zijn dood door zijn nalatenschap werd gepubliceerd. Het was gedateerd 1872 en werd voor het eerst gepubliceerd in 1901 onder de titel Nachgelassene Fragmente door zijn zus, Elisabeth Förster-Nietzsche, samen met andere wetenschappers. Daarna werd het in verschillende vormen opnieuw gepubliceerd, onder andere in een serie getiteld Gesammelte Werke (Verzamelde Werken), later gereorganiseerd en uitgebreid tot de Gesamtausgabe (Complete Uitgave), die uitgebreide verzamelingen van Nietzsches notitieboeken en andere geschriften uit verschillende periodes van zijn leven bevatte. Hier stelt Nietzsche dat de hoogten van het menselijk potentieel, inclusief ons vermogen tot wreedheid, net zo natuurlijk zijn als onze prijzenswaardige eigenschappen en essentieel voor de ontwikkeling van wat wij menselijkheid noemen. Hij stelt dat de Grieken diepgaande wreedheid vertoonden, een eigenschap die levendig wordt verpersoonlijkt in historische figuren zoals Alexander de Grote en in mythologische verhalen. Het essay benadrukt dat dergelijke wrede impulsen geen anomalieën waren, maar fundamenteel voor het Griekse karakter en essentieel voor hun culturele prestaties, zoals blijkt uit hun mythologie en historische daden zoals de behandeling van veroverde steden en de iconografie in de Griekse kunst, die vaak scènes van intens geweld en strijd weergaf. Vervolgens gaat hij terug naar de oorsprong van de Helleense cultuur in de pre-Homerische wereld, die wordt afgeschilderd als nog woester en ondoorgrondelijker, wat wordt belichaamd in de Homerische epen. De transformatie suggereert een sublimatie van direct geweld in artistieke en culturele concurrentie die niettemin een element van de vroegere wreedheid behield. Nietzsche vervolgt zijn vroege werk uit 1870 De Florentijnse Verhandeling over Homerus en Hesiodus hier in Homerus' Strijd en benadrukt het onderscheid dat in Hesiodes werken wordt geïntroduceerd tussen twee typen van de godin Eris (strijd), als symbool voor de dubbele aard van competitie: een destructieve en een constructieve. Dit is een ontwikkeling in de richting van zijn meta-psychologische archetypische concept van het apollinische en dionysische. Hij stelt dat de Griekse samenleving beide soorten strijd als essentieel beschouwde, waarbij het positieve aspect sociale vooruitgang stimuleerde door middel van competitie en uitmuntendheid. Dit contrast creëert de schoonheid van de Griekse esthetiek. Deze nieuwe vertaling uit van het originele Duitse, Latijnse en Griekse manuscript bevat een nieuw nawoord van de vertaler, een tijdlijn van Nietzsches leven en werk, een index met beschrijvingen van zijn kernbegrippen en samenvattingen van zijn complete oeuvre. Deze vertaling is ontworpen om de leunstoelfilosoof in staat te stellen zich te verdiepen in de werken van Nietzsche, zonder dat hij een fulltime academicus hoeft te zijn. Het taalgebruik is modern en helder, met vereenvoudigde zinsconstructies en dictie om Nietzsches complexe taal en argumenten zo toegankelijk mogelijk te maken. Deze Geannoteerde editie bevat ook extra materiaal dat het manuscript aanvult met autobiografische, historische en taalkundige context. Dit biedt de lezer een holistische kijk op deze zeer raadselachtige filosoof als zowel een inleiding als een verkenning van Nietzsches werken; van zijn algemene begrip van zijn filosofische project tot een verkenning van de diepten van zijn metafysica en unieke bijdragen. Deze editie bevat: Een nawoord van de vertaler over de geschiedenis, impact en intellectuele nalatenschap van Nietzsche Aantekeningen bij de vertaling van het originele Duitse manuscript Een index van filosofische concepten gebruikt door Nietzsche met een focus op existentialisme en fenomenologie Een volledige chronologische lijst van Nietzsches gehele oeuvre Een gedetailleerde tijdlijn van Nietzsches levensreis